هر روز از زندگی پارسا

پارسای مامان ١٤ ماهگیت مبارکه عسلم. قربون پسرم بشم که دیگه معنای بازی کردن و قشنگ فهمیده . از موقعی هم که دیگه دست و پا شکسته راه رفتن و بلد شدی خیلی کمتر حوصله ات از نشستن سر میره و سرگرم میشی. منم که دیگه همش باید دنبالت باشم اتفاقی نیفته هر چند تا غافل میکنم صدای گریه ات میاد. خدایا مواظب همه نی نی ها باش کوچه گردی پسرم که عاشقه بیرون راه رفتنه اول که میذارمت شروع به راه رفتن میکنی بعدش هم یکم میشینی خستگی در کنی و با سنگ و هر چی که دم دستت بیاد بازی میکنی و بعضی وقتها هم چشمم بهت نباشه میبینم تو دهنت داری مزه مزه میکنی خستگست که در رفت دوباره پا میشی و شروع میکنی راه رفتن خلاصه که خیلی راه رفتن و دو...

پسرم : یک بهار ، یک تابستان ، یک پاییز و یک زمستان را دیدی.زین پس همه چیز جهان تکراریست ، جز مهربانی عزیز دلم ١٣ ماهگیت مبارکه. روزهای سال دوم زندگیت هم یکی یکی میان و میرن و تو بزرگتر و بزرگتر میشی. راستش دلم واسه این روزها تنگ میشه. زمانی که آبجی سارا هم این اندازه ای بود و حالا دارم با این سن و سال میبینمش خیلی دلم واسه بچه گی هاش ضعف میره. میدونم که نسبت به تو هم این احساس و خواهم داشت. بخاطر همین تمام سعی ام و میکنم از این زمانها به نحو احسن استفاده و کنم و از بودنت تو این دوران یه عالمه لذت ببرم. پسر مامان دیگه بر خلاف تنبلی های دو سه ماه اخیر حالا داری تند تند پیشرفت میکنی. همه چی و میگیری و بلند میشی . ...