پارسا و امیر مسعود

دوشنبه 20 آذز 90 پارسای مامان اولین مهمونی و با همکارای مامانش گذروند . همگی رفته بودیم دیدن یه نی نی. بعد از اینکه پارسا  3 ماهه بود و همگی اومده بودن دیدن گل پسر که اونروز هم خیلی خوش گذشت و پسرم اصلاً اذیت نکرد حالا همگی رفته بودیم دیدن امیر مسعود پسر خاله محبوبه. که 54 روز از آقا پارسای من کوچیکتره.

هردو مرخصی زایمان و میگذرونیم اما با این تفاوت که من فقط 4 روز دیگه باقی مونده و  او 1 ماه و نیم دیگه . وقتی وارد شدیم انتظار داشتم مثل همیشه که وارد یه جایی میشدی که تا به حال ندیده بودی جیغ میکشیدی گریه بکنی و سرو صدا راه بندازی اما بر خلاف نظرم خیلی هم منطقی برخورد کردی .آخه دو روز پیش که رفته بودیم مدرسه سارا نذاشتی غزیزم دو کلمه با معلمش صحبت کنم وارد کلاسشون شدم زدی زیر گریه. اونم شاید شانس آبجی بود که نشد حرفهایی که تو دلم بودو سارا خیلی اصرار میکرد که نگم و نتونستم بگم. وقتی اومدم خونه به سارا گفتم که داداشی نذاشت بگم حرفامو اون هم افتاد روی لپت حالا نبوس کی ببوس.

داشتم میگفتم عزیز دلم وقتی وارد خونه شدیم با متانت عجیبی رفتی بغل خاله محبوب و اوهم برد لباسهات و در آورد و مثل آقا روی پاش نشستی اما درست 45 دقیقه بعد شروع کردی به نق و نق شیر هم بهت دادم فایده ای نداشت. با خودم گفتم دیگه موقع رفتنه چون میدونستم جایی میرم نمیتونم بیشتر از یه ساعت توقف کنم .

ناچاراً زنگ زدیم بابایی و اومد دنبالمون و برگشتیم. هر چند کم موندیم اما خیلی خوش گذشت بهمون آخر سر هم با دوست جونت امیر مسعود که دومین دوست آقا پارساست یه عکس انداختی و راهی خونه شدیم.

 قربون پسر کم تحملم بشم که فقط خونه خودش و دوست داره.