14 ماهگی پارسا به روایت تصویر

پارسای مامان ١٤ ماهگیت مبارکه عسلم. قربون پسرم بشم که دیگه معنای بازی کردن و قشنگ فهمیده . از موقعی هم که دیگه دست و پا شکسته راه رفتن و بلد شدی خیلی کمتر حوصله ات از نشستن سر میره و سرگرم میشی. منم که دیگه همش باید دنبالت باشم اتفاقی نیفته هر چند تا غافل میکنم صدای گریه ات میاد. خدایا مواظب همه نی نی ها باش

کوچه گردی پسرم که عاشقه بیرون راه رفتنه

اول که میذارمت شروع به راه رفتن میکنی

بعدش هم یکم میشینی خستگی در کنی و با سنگ و هر چی که دم دستت بیاد بازی میکنی و بعضی وقتها هم چشمم بهت نباشه میبینم تو دهنت داری مزه مزه میکنی

خستگست که در رفت دوباره پا میشی و شروع میکنی راه رفتن

خلاصه که خیلی راه رفتن و دوست داری منم جرات نمیکنم ببرمت توخونه .چون صدای اعتراضت به گوش همه همسایه ها میرسه

 خیلی باید مراقبت باشم . هروقت میبینم سکوت حکمفرما شده باید دلواپس بشم و قتی به خودم میام این شکلی میبینمت

عاشق ریخت و پاش تو اتاق سارایی. بعد که همه چیز رو میریزی به هم با جیغ شدید سارا مواجه میشی و در قفل شده اتاقش

دیگه سعی میکنم بذارم غذاهات و خودت بخوری عسلم. ماکارونی هم چون خیلی دوست داری نمونه اش و میذارم که ببینی. بووووووووس

این هم یه مدل شیطونی هاته قند عسلم. به همه جا سرک میکشی و تا اونجا که از دستت بر میاد به هم میریزی

اینم یکی دیگه از کنجکاوی ها و البته شیطنت ها

یکی دیگه از جاهایی که خیلی ساکتی و صدات در نمیاد و من باید دنبالت بگردم حمومه. همیشه میری جلو در تست میکنی اگه باز باشه سریع میری و واسه خودت بازی میکنی

یکی از کارهایی که جدیداً بلد شدی لالا کردنه. تا میگیم پارسا لالا کنه این شکلی میشی

بای بای کردن هم تازه یاد گرفتی. با همه چی بای بای میکنی حتی ماشین های همسایه که رد میشن

الهی که من فدای همه این بامزه گی ها و شیطنت هات بشم. ایشالا که هزار سال زنده باشی و سلامت.

دوستت دارم دوست داشتنی ترین من وخدایا بسیار سپاسگذارم از نعمتی که به من عطا کردی...